DERT ETME SEN…
MECNUN (İbrahim Hakkı UZUN)
Gün gelir en sevdiğin insan dahî düşmân olur,
İmtihandır çektiğin dert imtihan, dert etme sen!
Gün gelir hasmın, hasımlıktan geçer pişmân olur,
İmtihandır çektiğin dert imtihan, dert etme sen!
Gün gelir mahzun gönül, meftûn olup handân olur,
Gün gelir bîtap düşer, sevdâ döner hicrân olur,
Kim bilir bir gün bu aşkın nâmı bir destân olur,
İmtihandır çektiğin dert imtihan, dert etme sen!
Gün gelir nefsin azar, yoldan çıkar, şeytân olur,
Gün gelir rûhun hakîkat gösteren burhân olur,
Sen tevekkül eyle, her vâkî olan Hak’tan olur
İmtihandır çektiğin dert imtihan, dert etme sen!
Mârifet nûruyla ünsiyyet kuran cânân olur,
Kim de bir ahmakla ülfet kursa cânından olur,
Hakk’a dost olmuşsa insan, gün gelir hâkān olur,
İmtihandır çektiğin dert imtihan, dert etme sen!
Gün gelir sırlarla gönlün, süslenir sultân olur,
Bilmiyorsun döktüğün yaş belki bir dermân olur,
Hakk’ı her ânında Mecnûn, seyredip hayrân olur
İmtihandır çektiğin dert imtihan, dert etme sen!
Vezni: fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün