SUDA DONDU DİLEĞİM
GÜNBEYLİ (Mahmut TOPBAŞLI)
Sönmeli hevesler, azgın duygular,
Ateşin Halil’de söndüğü gibi…
Sabır azık olsun, dönsün sofrada,
Dervişin semâda döndüğü gibi…
Kalbe dolan sevda, bir muştu haber,
Dağların hicranı, boncuk boncuk ter,
Gönül bu rahmete sığınmak ister,
Ruhların kevserde yunduğu gibi…
Sürgün gecelerde gözler yolunu,
Aşkın gergefinden süsler dalını,
Bin bir esrar yüklü sevda balını,
Kovanın yürekten andığı gibi…
Hüzün kıskacında gönül karamsar,
Tutulup ağına ümidi asar,
Yedi iklim ötelerden beni sar,
Bülbülün gülşene konduğu gibi…
Her gece yüreğim inceden sızlar,
Ansızın tepemde yanar yıldızlar,
Dağılır dört yana rengârenk sözler,
Dileklerin suda donduğu gibi…
Yıldızlara bakan pencerem olsa,
Turna kanadına meltemler dolsa,
Gönül muradını yanmakta bulsa,
Kerem’in Aslı’da yandığı gibi…
Tefekkür mülküne bir nazar eyle,
Kararı kendine beş vakit söyle,
Eşiği atlamak zor değil öyle,
Günbeyli’nin kolay sandığı gibi…