FERYADIM ZÂRA ÇIKTI!..

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ)

Karşılıksız severdik,
Gönülde yara çıktı!..
Gülü ellere verdik,
Bülbülde sara çıktı!..

Gerçek döndü yalana,
Hırsız indi talana,
Kurban çâre bulana;
Sivilcem ura çıktı!..

Kaldık yaman bir çağa,
Engeller döndü dağa,
Beklerdik rahmet yağa;
Zulmetler vura çıktı!..

Helâli kınar olduk,
Kör nefse kanar olduk,
Pişmeden yanar olduk,
Nûr umduk «nâr»a çıktı!..

Verilene az dedik,
Yorulana kaz dedik,
Kör kâtibe yaz dedik,
Hesapta fire çıktı!..

Kurmuş düzeni sefir,
Her işinde bin bir kir,
Kim hancı kim misafir?
Döşekten pire çıktı!..

Hak-hukuktan yok eser,
Kardeş kardeşi keser!
Cahillerden kim küser
Âlimler köre çıktı!..

Sînemiz yangın yeri,
Kemiğe indi deri,
Eller aya biz geri,
İşimiz zora çıktı!..

Duy sesimi milletim!
Kaldım ürkek ve yetim.
Tükendi cesaretim,
Göz nûrum tere çıktı!..

Niyazkâr’ım inlerim,
Hakikati ünlerim,
Gelsin güzel günlerim,
Feryadım zâra çıktı!..