Süvari -M. Ali EŞMELİ Hocama-
M. Faik GÜNGÖR
Olanlara bakıp da, yeise düşme sakın.
Koyulaşır karanlık, şafak sökmeye yakın.
Çalmaya dursun boru, kalmaz sabaha akın.
Çıkar gelir süvari seyrekleşir kaygılar,
Gör ki nasıl şahlanır bayraklaşır duygular.
Gül tükenmez gülşende olsa da mevsim hazan.
Kan bedenin içinde, irindir dışa sızan.
Kadim sözdür bilirsin «belâyı bulur azan»
Çıkar gelir süvari seyrekleşir kaygılar,
Gör ki nasıl şahlanır bayraklaşır duygular.
Bir kurşunla yaşlanan, hâtıralar, seneler,
Sevgililer, dedeler, torunlar ve neneler.
Kartal duruşlu baba, mine gözlü anneler,
Çıkar gelir süvari seyrekleşir kaygılar,
Gör ki nasıl şahlanır bayraklaşır duygular.
«Hangi gün?» diye sorma, kaşla göz arasında,
Zamanın eridiği, dille söz arasında,
Belki ondan da yakın, özle giz arasında,
Çıkar gelir süvari seyrekleşir kaygılar,
Gör ki nasıl şahlanır bayraklaşır duygular.
Ne devirler yaşanmış, nelere şahit bu gök,
Ebabil’e yenilen fillere şahit bu gök.
Yemin olsun Tufan’a, sellere şahit bu gök.
Çıkar gelir süvari seyrekleşir kaygılar,
Gör ki nasıl şahlanır bayraklaşır duygular.
Bakmazlar mı geçmişe havanda su dövenler?
Nerde nifakçı Kābil, n’oldu nefsi övenler?
Mahzun olmayın siz ey nur Nebî’yi sevenler,
Çıkar gelir süvari seyrekleşir kaygılar,
Gör ki nasıl şahlanır bayraklaşır duygular.
Güneş doğmadan evvel kader doğar demişler.
Şehid düşen toprağa rahmet yağar demişler.
Zalimi, mazlumların âhı boğar demişler.
Çıkar gelir süvari seyrekleşir kaygılar,
Gör ki nasıl şahlanır bayraklaşır duygular.
Çevrilsin sayfaları Kanunî’nin, Selim’in,
Minareler Sinan’ın, ezanlar Bilâl’imin.
Bu nefes Domaniç’ten Edebali velîmin.
Çıkar gelir süvari seyrekleşir kaygılar,
Gör ki nasıl şahlanır bayraklaşır duygular.