Gönül Murâdı
NİHÂÎ (Bekir Sıtkı ERDOĞAN)
Ey perî lâ’linden içmek, böyle lâl olmak ne hoş,
Böyle efsûnunla sızmak, pür hayâl olmak ne hoş…
Ürperir sînemde hâlâ incecik parmakların,
Kendi mer’âsından ürken bir merâl olmak ne hoş.
Gözlerin yan yan bakar, hâlâ vebâl isnâd eder,
Bunca müzmin derde bir uzman vebâl olmak ne hoş.
Var mı sensiz eski âşıklardan aslâ bir gülen?
Baht gülmüşken o mâzîlerde hâl olmak ne hoş…
Orda çook efsâne var, Leylâ’sı Mecnûn’uyla çook…
Bin hayâlî aşka bir gerçek misâl olmak ne hoş!
Nazm özel bir kültürün mîrâsı; çiğnenmez bu hak!
Böyle bir dâvâya pulsuz arzuhâl olmak ne hoş…
Parlamış bahtın Nihâî, sönmez artık yıldızın,
Oh ne hoş, burcunda ongun bir hilâl olmak ne hoş!
Vezni: fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün