Suya Gazel
Lâtif MAHMAT
İki madde birleşir var olursun,
Bazen müşfik bazen gaddar olursun.
Kirpiğin ucunda elem simgesi,
Çimenin ucunda kibar olursun.
Ne cilvedir taş katılığınca ceset,
Ruh lâtifliğince buhar olursun.
Sokaktan sürünüp bir murdar çamur,
Kayadan sızarak pınar olursun.
Bir kova, bir fincan mahpushanendir,
Bin bir yaratığa diyar olursun.
Sana biri «îmansız» derse şayet,
De: «Neyle yıkanıp dindar olursun?»
Lâtif’in diline düşme güzelim;
Önce aziz sonra idrar olursun.