Rüzgârla Sohbet

Aysen AKDEMİR

Yârin kokusunu getiren rüzgâr;
Konuş bana; nerde, nicedir o yâr!

Gönlümün her zaman güzel habere,
Sırrımın sırdaşa ihtiyacı var.

Nazlanma sabrımın zırhı aşınır,
Kim mecaz söylese beni yaralar.

Sürgün bir mahkûmum derman yârdadır,
Bir tebessüm her kapıyı aralar.

Bende gönül kâğıt, yârda göz kalem;
Önce yazar sonra tutar karalar…

Umarım ki, bir gün insafa gelir,
Bendeki her acı yardan bergüzâr.

Kokusu yetmiyor, kendini getir;
Ayrılık içimde yıkık bir mezar.

Aşkı kelepçemdir, yokluğu gecem;
Bu gece hasretten canım çok bîzar.

Umut tek oltamdır attım denize,
Oynama da konuş benimle rüzgâr!..