Yolculuk Nereye Ey İnsanoğlu?

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

Ahmet ARSLAN

Kıvrım-kıvrım akar dalıp gidersin,
Yolculuk nereye ey insanoğlu?
Son nefes çıkınca ölüp gidersin,
Yolculuk nereye ey insanoğlu?

Dönem-dönem geçer ömründen yaşın,
Yazın kıymetini anlarsın kışın.
Bu yolda pek çoktur sorumsuz başın,
Yolculuk nereye ey insanoğlu?

Sevdalı başınla gelip gidersin,
Sevgiyle uğraşır gülüp gidersin!
Sen de hoşgörüyle olup gidersin,
Yolculuk nereye ey insanoğlu?

Aradıklarını acep buldun mu?
İlimle-irfanla zerre doldun mu?
Hak yolunda kalan izi bildin mi?
Yolculuk nereye ey insanoğlu?

Gözler gerçekleri görmek içindir,
Ömür ipliğini örmek içindir!
Âzâlar dünyayı yormak içindir,
Yolculuk nereye ey insanoğlu?

Ömür su misali akıp gidiyor,
Kavrulan yüreği yakıp gidiyor…
Canın kafesinden çıkıp gidiyor,
Yolculuk nereye ey insanoğlu?

Verdiği sözünün eridir yolcu,
Sönmeyen ateşin harıdır yolcu,
O, kālû belâdan beridir yolcu…
Yolculuk nereye ey insanoğlu?

Arslan Ahmet durmaz Hakk’a akarsın,
Dönüşün olacak yola bakarsın!
Huzur orda deyip, Arş’a çıkarsın,
Yolculuk nereye ey insanoğlu?