Gazel
SEFERÎ (M. Nejat SEFERCİOĞLU)
Bir sevgili buldum, seri, sevdâya düşürdü!
Dağlar delisiyken dili, deryâya düşürdü!
Yalnızlığa katlanmağa hicrâna alışmış,
Sâkin yaşayan miskini hülyâya düşürdü!
Yıllar yılı gündüz gece hiç uykuyu bilmez,
Hasretle açık gözleri rûyâya düşürdü!
Bilmez idi Mecnûn ile Ferhat ne çekerler!
«Öğren!» diye Şîrîn ile Leylâ’ya düşürdü!
Kuşlar gibi sonsuzluğa düşkün Seferî’yi,
Kandırdı da mecnun diye sahrâya düşürdü!
Vezni: mef’ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûlün