Nerdesin Anne?

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ)

Mevsimler bahara erse ne fayda?
Çiçekler dalında kuruyor anne.
Takvimler yılları görse ne fayda?
Ömürler ânında duruyor anne!..

Kin-nefret bulutu sarmış dünyayı,
Mazluma çevrilmiş zâlimin yayı,
Adalet bozulmuş, karar sus payı,
Yürekler şüpheyle vuruyor anne!..

Hicran elemini seven taşıyor,
Canlar, cânânından ayrı yaşıyor,
Nasipsiz gönüller aşksız üşüyor,
Bedenler rûhunu arıyor anne!..

Dillerde hakikat sözü kalmamış,
Hâllerde ahlâkın özü kalmamış,
Güllerde bülbülün gözü kalmamış,
Böcekler goncayken sarıyor anne!..

Muhabbet kokardı ılık nefesin,
Hakkı haykırırdı şefkatli sesin,
Tükendi takatim, şimdi nerdesin?
Yad eller hükmünü sürüyor anne!..

Koca bir mirastan ne kaldı bize?
Ceddimiz hâkimdi yedi denize!
Ümitler beslerken yarın gündüze,
Geceler çıkmaza varıyor anne!..

Bu nasıl hayattır, desene bana,
Nice nev-civanlar döndü al kana,
Niyazkâr bu derde nasıl dayana?
Bebeler ölüme yürüyor anne!..