KAR RUBÂÎLERİ

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

Yusuf DURSUN

I

Bir damla suyum… Okyanus annem sayılır.
Kar tânesiyim… Kuş tüyü gövdem sayılır.
Gökten yere, yerden göğe savrulmadayım,
Öksüz gibiyim… Yaş dökerim, nem sayılır.

II

Rabb’in bütün âlemlere merhameti var,
Zincirleri birden kırılan vakte kadar,
Zindandaki rü’yâları kurtarmak için,
Nefret dolu dünyâlara kar yağmada, kar.

III

Her bahçede birden belirir kardan adam,
Etrâfına hep neş’e verir kardan adam.
Herkes dağılır… Bahçeyi sessizlik alır,
Yalnız yaşamaktansa erir kardan adam.