AHMAK KAFA ÇEŞİTLERİ…
SEYRÎ (M. Ali EŞMELİ)
Yedi kat göklere kör, yerlere tutsak kafalı,
Ne adamlar türüyor; pâyesi, alçak kafalı..
Üflemiş gafleti şeytan ki balon başlarına,
Şu dikenlikte bu yüzden kimi patlak kafalı..
Dışı sağlam görünen bir sürü beynin içi boş,
Güve girmiş nicedir pek çoğu çatlak kafalı..
Öyle şapşal ki unutmuş diye kul olduğunu,
Oluvermiş göğe, Nemrut gibi mızrak kafalı..
Ezelî gerçeğe balyoz tutuyor zorba akıl,
Hakkadır zannediyor, kendine tokmak kafalı..
Aya bin sekte vurur, kırsa eğer eksenini,
Sevmiyor dengenin âhengini aksak kafalı..
Havlıyor hasta köpek, yattığı yerden güneşe,
İki boy sıçrayamaz hâlbuki, paytak kafalı..
Görmüyor kendisinin dişli ecel çarkını hiç,
Yine öz akrebinin câhili, tik-tak kafalı..
Öyle dîvâne, sekiz cenneti tepmiş dünden,
Solucan uğruna olmuş yeni bir gak kafalı..
Türüyor kum gibi bilmem nereden böyleleri,
Taşıyor saçlara dek bir sürü kursak kafalı..
Kimi dinsiz, kimi densiz, kimi lânetli yığın,
Hiç elif-bâ dememiş her biri tırnak kafalı..
Kimi var bin kapı açmış yedi yerden domuza,
Hem de cır-cır böceğinden kötü, cırlak kafalı..
Durmadan kin kusuyor dînime çılgın çılgın,
Hakk’a îman rotasından yana zik-zak kafalı..
Çok yazık, dil büküyor Hazret-i Allâh’a bile,
O kadar kör, o kadar zırdeli, ahmak kafalı!
Ne yapıp öfke kusar, hazmedemez kıblemizi,
Anırır Arş’a kadar, eşşeğe ortak kafalı..
Doğru yanlışla karışsın diye bin hîlesi var,
Eski soldan sağa, sağdan sola oynak kafalı..
Yedi deryâyı da döksen, başı çölden de kuru,
Ekemezsin iki gül, taş gibi dazlak kafalı..
Fikri var, ot gibidir her yöne, rüzgâra göre,
Yamulur en kötü şeytâna da yaltak kafalı…
Rûhu var, uğramamış semtine hiç câmînin,
Çünkü yalnızca cehennemlere uğrak kafalı…
Çünkü Peygamber’e âsî kesilen yumru zibil,
Kiminin, ten yaşı yetmiş, yine çaylak kafalı.
Sayamam hepsini ahmak kafanın çok çeşidi,
Aynı tür serseri zâten, tümü aylak kafalı…
Çoğunun elleri balçıkta temiz İslâm’a,
Çoğu, dikkatli bakın, bir dizi kaltak kafalı…
Bilmiyor hiç biri, yâhut, geliyor bilmezden,
Vatanın bağrına can dikmedi çıplak kafalı…
Biziz îmanla diken memleketin bayrağını,
Anlasın hür yaşatan gerçeği kontak kafalı…
Hürriyet köprüsü üstünde yürünmez lâfla,
Dalmasın kaygan arâzîlere kaypak kafalı…
Taşımaz, insan olan kimse öküz beyni, dedim,
Taşırız biz dediler bir sürü manyak kafalı…
Ne deyim, anlamayan kofları mahşer paklar,
Orda zâten olacak her biri ırmak kafalı…
Yakacak çünkü cehennem denilen kor zindan,
Böyle idrâk edecek hakkı, fırıldak kafalı…
İyi ders al da uzak dur kafasızdan Seyrî,
Yedi kat gökte yazıl nûr ile berrak kafalı…
feilâtün feilâtün feilâtün feilün
(fâilâtün) (fa’lün)