RAMAZÂN’A ERDİ GÖNLÜM

Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI

Yine lûtfedince Mevlâ,
Şu zamâna erdi gönlüm;
Koca bir asırdan âlâ,
Ramazân’a erdi gönlüm!

Bu nasipli ayda Kur’an,
Bize tekrar oldu ferman,
Erişince feyz-i Rahman,
O beyâna erdi gönlüm!

Öze sindi tam tilâvet,
Yüreğimde dindi kasvet,
Eritir bu aşka dâvet,
Seyelâna erdi gönlüm!

Başı rahmetiyle imdâd,
İçi mağfiretle âbâd,
Sonu nâr-ı Hak’tan âzâd
Bir emâna erdi gönlüm!

Günümüz oruçla mahmur,
Gecemiz namazla mâmur,
Coşuyor içimde bir nur,
Heyecâna erdi gönlüm!

Orucun sevâbı âbid,
Yalınız Hüdâ’ya âid,
Bu ne kutlu, şanlı ümmid,
Nice şâna erdi gönlüm!

Kesilince güç, oruçtan;
Nefis, anlar oldu açtan,
Arınıp günah ve suçtan
Yeni câna erdi gönlüm!

Geçirip güzelce bir test,
Oluverdi âdetâ mest,
Alarak sabırla abdest,
Hoş ezâna erdi gönlüm!

Tutulur bu ayda şeytan,
Çağırır Selâm’a Reyyân,
Melekîleşince her yan,
Feyezâna erdi gönlüm!

Yazılır gönülde mahyâ,
Yaşanır derinde ihyâ,
Durulur mu hiç şu deryâ?
Deverâna erdi gönlüm!

Adı, kadrinin delîli,
Bir ömür kadar değerli,
Gecelerde saklı, gizli,
Özel âna erdi gönlüm!

Donatıldı sofralar tam,
Fukarâya bol bol ikrâm,
Ramazan’la etti bayram,
Cevelâna erdi gönlüm!

Nasıl oldu ben de bilmem,
Yenilendi sanki sahnem,
Sönüverdi bak cehennem
Ve cinâna erdi gönlüm!

Bize vuslat ihtimâli,
Bu şerefli ay İlâhî,
Ya ziyâna düştü Tâlî,
Ya rızâna erdi gönlüm!