Bilmek!
ŞAİR : TALÎ Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI
Bilmek gerek Allâh’a olan ahdini bilmek!
Vâr olmanın, insanlığının akdini bilmek!
Sevdâ dolu Mecnun gibi, Yûnus gibi canda,
İrfân ile bilmek gerekir kendini bilmek!
Kâh putlara kul olmadasın, kâh kula tâğût!
İnsân için en yüksek ilim haddini bilmek!
Bir yanda melekten yüce bir ahsen-i takvîm,
Teşvîk olur insanlığa, ümmîdini bilmek!
Bir yanda fakat, hayvana zül bir uçurum var!
Lâzım yedi gayyâdaki tehdîdini bilmek!
Hakkın ezelî ilmine dâhil ama her şey;
Maksûdu bu devranda kulun merdini bilmek!
Nîmetleri seyretmeye, keşfetmeye hay hay,
Lâkin daha elzem görevin hamdini bilmek!
Bilmez iken ahrette cinânın yolu nerde?
İş sanma kuzey kutbunu tâ Hind’ini bilmek!
Yatmakla kulak üstüne, allâme olunmaz!
Lâzımdır o dirsek çürüten cehdini bilmek!
Bir bilgiyi sadrında duyuştur ilim ancak,
Hiç sanma mahâret kitabın cildini bilmek!
Üstâdına bend ol, ama lâzım, yine lâzım;
İrfanda hakîkîsini, taklîdini bilmek!
Bil, dostunu hem hasmını Âdem pederinden;
Evlâda gelen tecrübedir, ceddini bilmek!
Şeytan ve nefis kıskacı altında bu ömrün,
Fettanla gezersen, gerekir fendini bilmek!
Her yanda Züleyhâ, çağırırken seni nâra,
Burhân ile mümkündür onun reddini bilmek!
Hak nûru, firâsetle bakar bir yüze mü’min,
Elbette kolay merdini, nâmerdini bilmek!
Her zerrede Mevlâ’mızı görmek heyecânı,
Her zerrede “Hak” zikrini, “Hû” virdini bilmek.
Hep ekrana, seyrâna bakıp durma uzaktan,
İş, perdenin ardını, mâbâdini bilmek!
Boştur bedenin arzusu ardında terakkî,
En faydalı ilmin ise, can derdini bilmek!
“Sübhâneke lâ ilme lenâ”dan oku sırrı,
Tâlî, budur Allâh’ı ve tevhîdini bilmek!