Semâ Eder Garip Başım
Ahmet ARSLAN
Alev olmuş içim, dışım
Yanar «Allah Allah!» diye,
Sema eder garip başım
Döner «Allah Allah!» diye…
Yağmur hû der yağar yere,
Rahmet olur böceklere!
Şu arılar çiçeklere
Konar «Allah Allah!» diye…
Gündüzlerin güneşi de,
Batsa doğar bir eşi de.
Cehennemin ateşi de,
Söner «Allah Allah!» diye…
Gönlü göklere atanır
İhlâslı kul Hakk’ı tanır.
Şerden, günahtan utanır
Siner «Allah Allah!» diye…
Bin bir âfet yürekler dağlar
Yuttuğu canlara ağlar!
Yerde, gökte fırtınalar
Diner «Allah Allah!» diye…
Bu gönlümde hasreti var,
Cemâli var, cenneti var
Can dilimin gayreti var
Anar «Allah Allah!» diye…
Yâ Rab, dûr etme yolundan
Tut bu âşığın elinden
Arslan Ahmet aşk balından
Banar «Allah Allah!» diye…