Ölüm
M. Nejat SEFERCİOĞLU
Şu soluk resme bakıp geçmişi anmak da ölüm
Sıladan gönderilen mektuba kanmak da ölüm
Uzayan yollara bakmak yaşaran gözle her an
Adı gurbet konulan odlara yanmak da ölüm
Unutulmuşluğa rağmen duyulan çan sesini
Çalınan bir kapının zil sesi sanmak da ölüm
Gece yorgun başının yastığa râm olduğu dem
Görülen bir sürü kâbusla uyanmak da ölüm
Sılanın yolları çözdükçe düğümlenmede hep
Seferî her söze her vâde inanmak da ölüm