YARDIM ET YÂ RAB!

Abdullah GÜLCEMAL abdullah_gulcemal@hotmail.com «Kālû Belâ»daki verdiğim sözde, Durmam için; Rabbim bana yardım et! Nefs-i emmârenin benlik putunu, Kırmam için; Rabbim bana yardım et! Olmasın gönlümde, gözümde perde, Beni dûçâr etme devâsız derde, Nûrun ile bakıp Sen’i her yerde; Görmem için; Rabbim bana yardım et! Tükenecek ömür, bitecek vâde, Bir hayat yaşayım sâde mi sâde, Beş vakitte huzûrunda seccâde; Sermem için; […]

Continue reading »

OSMANLI’DA EĞİTİM NASIL BAŞLARDI?

YAZAR : Hayrettin DURMUŞ hayrettindurmus@gmail.com Çocuk… Yeni açmış tomurcuk. Gözleri yıldız, dilleri bal. Milletler için istikbal. Geleceğimizi emânet edeceğimiz çocuklarımızın eğitimi, anne karnında başlar aslında. Babasının kanında, annesinin canında helâl bir iklim ister çocuk. Mademki geleceğimizi emânet edeceğiz çocuklarımıza, öyleyse hayata gözlerini açmadan başlamalıyız ilgilenmeye. Atımız, arabamız, bağımız, bahçemiz için özel bakım yapmaktan kaçınmazken, gözbebeklerimizi, ciğerpârelerimizi nasıl ihmal ederiz? Osmanlı […]

Continue reading »

NE VARDAYIM NE YOKTAYIM

ŞAİR : Edip Ali YAZGAN edipaliyazgan@hotmail.com Hayat kitabının gül bestesinde, Ne yerdeyim ne gökteyim bilmedim. Varlık ağacının son güftesinde, Ne daldayım ne kökteyim bilmedim. Kelâm okunurken gülün izinde, Yürek aydınlanır aşk yıldızında. Hedefe yürürken ışık hızında, Ne yaydayım ne oktayım bilmedim. Âlem hicret etmiş gidiyor O’na, Vuslat gemileri yaklaşır sona, Kervan yaklaşırken usulca cana, Ne yoldayım ne yükteyim bilmedim. Karışıp […]

Continue reading »