ÇİĞDEM DER Kİ!..

Servet YÜKSEL servety@t-online.de Osmanlıca hâlini okumak için tıklayınız…   Kar içinde doğmuşum, baharın eşiğiyim. Uykusundan uyanan, toprağın ışığıyım. Çocukların elinde, ben bir sarı inciyim. Kuzuların müjdesi, kuşların sevinciyim. Bozkırların süsüyüm, yaylaların kızıyım. Boyun büker beklerim, bir incecik sızıyım. Beni gören çobanlar, havada cemre arar. Bulutlar coşar gelir, rüzgâr saçımı tarar. Bilmem, kim bilir kimin sevda yarasındayım. Ey yâr gel oku […]

Continue reading »

Dünya Bürünürken Al, Yeşil Renge

ŞAİR : Hayrettin DURMUŞ hayrettindurmus@gmail.com Bulutun gözünden boşanır yaşlar, Susamış toprağa bayramdır bahar… Bir müjdeyle uyanıyor ağaçlar, Dal ile yaprağa bayramdır bahar… Acı gurbet, ciğerimi dağladı, Şu zemherî, yollarımı bağladı, Umutlandı sabah-akşam ağladı; Geceye, şafağa bayramdır bahar… Eriyip denize dökülür aklar, Dağlar sînesinde çiğdemi saklar, Bereketle yakın olur uzaklar; Çobana, otlağa bayramdır bahar… Gonca gonca güller girdi düşüme, Cemre gönüllerde, […]

Continue reading »

GÖNÜLE CEMRE DÜŞTÜ…

ŞAİR : Abdullah GÜLCEMAL abdullah_gulcemal@hotmail.com Hakk’ın lutf u keremi, Gönüle cemre düştü… Aşk sardı dört yöremi, Gönüle cemre düştü… Âleme eyle nazar, Kimindir bu gülizâr? Bülbüle âh ile zâr, Gönüle cemre düştü… Derdim derinden derin, Su yakar, ateş serin… Her Ferhat’a bir Şirin, Gönüle cemre düştü… Aşk ehlinin burağı, Yakın eder ırağı… Şakaklara kırağı, Gönüle cemre düştü… Kul «elest»te der: […]

Continue reading »