İNSANI İNSANDAN KORU ALLÂH’IM!

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

Nihat MALKOÇ mnm61mnm@hotmail.com

Hakikate dair kelâm kalmadı,

İnsanı insandan koru Allâh’ım!

Komşuluk kayboldu, selâm kalmadı,

İnsanı insandan koru Allâh’ım!

Helâl lokma yiyen nâdirattandır,

Sözü doğru diyen nâdirattandır,

Usûlünce giyen nâdirattandır;

İnsanı insandan koru Allâh’ım!

İyiliği başa kakan türedi,

Gönül Kâbe’sini yıkan türedi,

Yüce Kitâb’ımı yakan türedi;

İnsanı insandan koru Allâh’ım!

Söz verip sözünden cayanlar vardır,

Ana-babasını soyanlar vardır,

Eşine dostuna kıyanlar vardır;

İnsanı insandan koru Allâh’ım!

Debelenir durur hak yoldan sapan,

Hakk’a sırt çevirmiş şeytana tapan,

Mankurta dönüşmüş özünden kopan;

İnsanı insandan koru Allâh’ım!

Yürekler kan ağlar, gülen yok şimdi,

Mazlumun yaşını silen yok şimdi,

Sıla unutulmuş, gelen yok şimdi;

İnsanı insandan koru Allâh’ım!

İster feryat eyle, istersen bağır!

Cümle hakikate, kulaklar sağır!

İnsanlık komada, ağır mı ağır!

İnsanı insandan koru Allâh’ım!

Mâzîyi bilen yok, köksüz insanlık,

İdrakler târumar, öksüz insanlık,

Dâvâ şuuru yok, yüksüz insanlık;

İnsanı insandan koru Allâh’ım!

Kötü yüceltilip iyi kınanır,

Kişi yalan söyler, sonra inanır,

İmtihan yurdunda herkes sınanır;

İnsanı insandan koru Allâh’ım!

Gayri zulmeyledik birbirimize,

Bu gidişle kolay çıkmayız düze!

Bilenler söylesin, ne oldu bize?

İnsanı insandan koru Allâh’ım!