EFENDİM!
Hasan KONÇ hasankonc1453@hotmail.com
Gül kokunu taşıdı, Karen’in rüzgârları,
Veysel Karânî gibi, kanamadık Efendim!
Arş-ı Âlâ’ya çıktı, hasret âh u zârları,
Bizlerse ümmetlikle, yunamadık Efendim!
Gökyüzünden dünyaya, yıldız olup akardı,
Yaşadığı her âna, ölçün ile bakardı,
İsmini duyar duymaz, sanki kalbi çıkardı;
Sahâbe-i kiramca, yanamadık Efendim!
Acıdan lâl kesilen, Bilâl gibi firkati,
Ömer, Ali, Osmanca; katıksız muhabbeti,
Cihana örnek olan, emsalsiz sadâkati;
Ebûbekir misâli, sunamadık Efendim!
Ayağının tozuna, yüzler sürmek isteyen,
O mübârek ravzana, aşkla ermek isteyen,
Asla ümit kesmeden, düşte görmek isteyen;
Âşık Yûnus misâli, anamadık Efendim!