TOPRAK ÇAĞIRIYOR BİZİ!
Nihat MALKOÇ mnm61mnm@hotmail.com
Uykudan uyanma vakti,
Toprak çağırıyor bizi!
Unutma yaptığın akdi,
Toprak çağırıyor bizi!
Son faslındayız rüyanın,
Sonu göründü dünyanın,
«Bismillâh» deyip uyanın!
Toprak çağırıyor bizi!
Bir gölge düşüyor cama,
Yırtığı örtmüyor yama,
Çözülmektedir muammâ,
Toprak çağırıyor bizi!
Sırlar var «niçin», «neden»de,
Göçeriz vakit bitende,
Kiracıyız bu bedende,
Toprak çağırıyor bizi!
«Hep» değil «hiç»tir adımız,
Bekler bizi Sırât’ımız,
Kavuşmaktır murâdımız;
Toprak çağırıyor bizi!
Bir kara, bir ak gibiyiz,
Bir varız bir yok gibiyiz,
Yaydan çıkmış ok gibiyiz;
Toprak çağırıyor bizi!
Bunca sene boşa geçti,
Bahar bitti, kışa geçti,
Hakikatler düşe geçti;
Toprak çağırıyor bizi!
Bir mutluyduk, bir yastaydık,
Ne acemî ne ustaydık,
Kâh sıhhatte, kâh hastaydık;
Toprak çağırıyor bizi!
Karanlığın çökme vakti,
Gözyaşları dökme vakti,
Canı tenden çekme vakti;
Toprak çağırıyor bizi!
Nice dostlar göçüp gitti,
Habersizce kaçıp gitti,
Gözyaşları saçıp gitti;
Toprak çağırıyor bizi!