AĞLADIM!..
SÜKÛTÎ (Hızır İrfan ÖNDER) onderirfan@gmail.com
Gurbet elde keder çöktü içime,
Yüzümü resmine sürdüm ağladım!..
Gam çektikçe aklar düştü saçıma,
Kendimi aynada gördüm ağladım!..
Bahar uğramadı, haber yok yazdan!
Ben sana meylettim, hazzetmem hazdan!
Bıktım sensizlikten, usandım güzden!
Gelene geçene sordum ağladım!..
Beyhûde bekledim, beyhûde yandım,
Yalancı bahara kapıldım, kandım,
Çektiğim ıstırap bitecek sandım;
Başımı taşlara vurdum ağladım!..
Bütün duygularım karmakarışık!
Tünelin ucunda gözükmez ışık!
Bedenim buruşuk, alnım kırışık!
Kuytu bir köşede kurdum ağladım!..
Kalmadı içimde hiçbir hevesim,
Sonunda tıkandı zayıf nefesim,
Duyulmuyor artık feryâdım, sesim;
Rûhumu meçhule sürdüm ağladım!..
Sükûtî, bak işte erişti vakit!
Fakire, zengine sorgular eşit,
Âşık olduğuma felekler şâhit;
Derdimi çileye sardım ağladım!..