KIRILGAN ÇİÇEKLER

Ali AĞIR aliagir70@gmail.com

 

 

Issız sokaklara çöktü karanlık,

Mazlumları saran kollar kırıldı.

Gülzârdan yükseldi bir acı çığlık,

Yapraklar savruldu, güller kırıldı.

 

Güneş parçalandı ufkun düzünde,

Zaman çivilenip kaldı hüzünde,

Bir öfke belirdi suyun yüzünde;

Kıyıya varmadan sallar kırıldı.

 

Bir avaz rüzgârın dudaklarında,

Sızı var kırların şakaklarında,

Baharın gül renkli yanaklarında;

Çiçeğe bürünen dallar kırıldı.

 

Gönlüme kurdular gam otağını,

Yerle bir ettiler sevgi dağını,

Göğümden sürdüler gökkuşağını;

Tek damla yaş döktüm, kullar kırıldı.

 

Mısraya dizerken yenilgileri,

Yüzümde belirdi dert çizgileri,

Vedâlar yüklüydü güz ezgileri;

Hasret ağır geldi, teller kırıldı.

 

Ömür kiliminin nakışı hüsran,

Sırlı mürekkeple mühürlü ferman,

Hâtıralar silik, buhranlı zaman;

Mâzîye uzanan yollar kırıldı.

 

Sırt döndüm yaldızlı, süslü kafese,

Ezelden meftûnum ilâhî sese,

Ölüme koşarken nefes nefese;

Ardımda biriken yıllar kırıldı.

 

25 Aralık 2021 Cumartesi