GÜL SEVDASI
Hakkı ŞENER sairimam01@hotmail.com
Seher vakti bülbül figan eyledi,
Gül kızardı, şebnem düştü yaprağa.
Bülbül hâr elinden neler söyledi,
Hicranından hazan düştü bu bağa.
Günbegün bağrını yarsa da diken,
Bir dem ah etmezmiş, gül kahrı çeken,
Gönlünde güzelin aşkı var iken;
Bülbül gitmez gülistandan ırağa.
Lâleler, sümbüller ona özendi,
Kadrini bilenler, kıymet kazandı,
Komşu olan rayhasından bezendi;
Gülün teri damladıkça toprağa.
O güller şâhına gönül verenler,
Mânâ bahçesinde gonca derenler,
Gerçek aşk yolunda sırra erenler;
Gül yağını azık etti çerağa.
Kul Hakkı senin de gülün olmalı,
Hep onu yâd eden dilin olmalı,
Hâline benzeyen hâlin olmalı;
Böyle varılmalı en son durağa.