SECCÂDELERDE BAŞLAR
TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI)
“Allâh’ım, îmânı bize sevdir. Kalplerimizi îmanla süsle. Küfrü, fıskı ve isyânı
bize çirkin göster. Bizi doğruyu bulanlardan kıl!” (Ahmed, III, 424; Bkz. el-Hucurât, 7)
Çektikçe çekti dünyâ,
Daldıkça daldı insan.
Lezzetli geldi hülyâ,
Aldattı sinsi şeytan!
Lâkin gönül daraldı,
Gafletle ruh bunaldı.
Dünyâ ki rûha hicran.
Hissetti borcu vicdan.
Hiçlik içinde yundu:
Kor bir dilekçe sundu:
Habbib ileyne’l-îmân…
Rağbet de Sen’den ihsan;
Sevdir rızânı yâ Rab!
Çeksin şu kalbi mihrab…
Verdikçe hep sevinsin,
Tembel nefis devinsin.
Koşsun gönül cihâda,
Ukbâyı koy murâda.
Sen sevdirirsen elbet,
Sonsuz olur muhabbet.
Yâ Rabbi bende noksan,
Dâim fücur ve nisyan…
Kerrih ileyne’l-isyân…
Bizden uzakta olsun,
Her türlü cürm ü isyan.
Gerçek yüzüyle göster.
Nefsim kanar da ister,
Çirkin görürse anlar;
Cezbetmesin günahlar.
Aktıkça aktı yaşlar,
Tevbeyle doldu umman.
Seccâdelerde başlar,
Mevlâ’ya doğru seyran…
vezni: mef’ûlü / fâilâtün