MEVLÂNÂ’NIN GAZELİNİ TÜRKÇE SÖYLEYİŞ -15- YÜZ EKŞİTİP YAKINAN HAM KALIR!
Harun ÖĞMÜŞ harunogmus@gmail.com
Nedir efendi yüzün böyle, bir karış olmuş?
Olur mu hiç Şekeristan’da böyle ekşi duruş?
Bu memleketteki tattan şeker dahî utanır,
Seninse çehreni kim görse lâşe gördü sanır!
Şeker yiyor dudular bak, çıkıp da göklerde,
Yüz asma bâri kalırsan da sen düşüp yerde.
Seherde bâde içenler neşeyle hep çağlar,
Surat asar iki dünyâda lâkin aymazlar.
Bu din ki zevk işidir, mü’min onda zevk bulur,
Cevizli helvanın üstünde hîç turşu m’olur?
Kalır da gölgede görmezse hiç eğer güneşi,
Kamış da olsa kalır meyve bittabî ekşi.
Bu aşk içinde gönül yanmadıkça pişmez tam,
Yüz ekşitip yakınan kimseler kalırlar ham!
Uzaktır aşk ateşinden kim ekşi yüzlü ise,
Bil onda pişti güler yüzlü, tatlı sözlü ise.
__________________________
* Hâce! Çerâ kerdeî rûy-i tü ber-mâ türüş?
Z’in Şekeristan be-rev hest kes incâ türüş
matlaı’yla başlayan gazel olup Türkçe söyleyişte 6. beyit eksiktir. (Mevlânâ, Dîvân-ı Kebîr -Seçmeler-, nşr. Şefik CAN, İst: Ötüken, 2000, II, 137; III, 1274)
vezni: mefâilün / feilâtün / mefâilün / feilün
(fa‘lün)
5 Nisan 2021, Konya