BATMAYAN GÜNEŞ ARA!
Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com
Meyletme geçiciye, batmayan güneş ara!
Kaç gemi gördüm, dolu ayrıldı bu limandan.
Ebedî olsun aşkın, yaşlanmayan diyara,
Bu sevdayla tutuşan, ayrı kalmaz dumandan.
Her kanat çırpınışın, yaklaştırır menzile,
Kartal da bir, kaz da bir; ten de bir canla uçar.
Haberli gelen ulak değince eli zile,
Sahibi bu gününden, bu günü dünden kaçar.
Gözyaşı bulutların, sevindirir toprağı,
Ne hesaptır, geceler ölümüdür gündüzün.
Bir yel eser ansızın, daldan alır yaprağı,
Seksen yıllık ömrüne, ayna olur son sözün.
Kalp gözünle seyreyle, yanlışa düşme gafil,
Huzur sarmalı, heybe daima huzur taşır.
Yenilir Ebâbil’e Allâh’ın lutfuyla fil,
Karda yanan pervâne, kızgın alevde üşür.
Yıldız söner, ay söner; kaybedersin yolunu,
Kayar elin, ayağın; uçuruma düşersin.
Zebânîler üşüşür, koparırlar kolunu,
Halil’in tutunduğu nûra tutun, yaşarsın.
10 Nisan 2022, Elazığ