AFFET BİZİ ALLÂH’IM!
Zahit GENÇ genczahit@gmail.com
Düştüm nefsin peşine, geçti ömrüm gafletle,
«Eyvah ki eyvah bana!» Dağlar gibi günahım!
Donatmadım nefsimi, «iyi, güzel hasletle»
Rabbim beni affeyle; «Affındadır felâhım!»
Doğru eyle yolumu, Sana döndür yönümü,
Düşündükçe ağlarım, boşa geçen günümü,
İnandım teslim oldum, güzel eyle sonumu,
Affetmeyi seversin; «Affet bizi Allâh’ım!»
Düşünmek insan için, tefekkür bir ibâdet,
Îman kalbin cevheri, İslâm gerçek selâmet,
Gideceğiz sonunda, Rabbim’dendir hidâyet,
Put eylemem nefsimi; «Ancak Sen’sin İlâhım!»
«Kâinat ne, varlık ne?» insan kafa yormalı,
«Akıl akıldan üstün» bir bilene sormalı,
«Kur’ân-Sünnet üzere» bir çizgide durmalı,
«Kelime-i tevhiddir» gerçek îman miftâhım!
«Bir kurtarsam yakamı» nefis senin elinden,
Temizlenmek isterim günahların kirinden,
«Tevbe-i nasûh etsem» bir; «Ah!» çeksem derinden,
«Silinir mi bilemem?» kalbimdeki siyahım!
Geldin, gönül tahtıma, «bir bey gibi» oturdun,
Gül uzattın önüme, dikenini batırdın,
Uydum hevâlarına, bir ömrümü bitirdin,
Hebâ oldu sayende, hem gecem hem sabahım!
Çek elini üstümden, rahat nefes alayım,
Bundan gayrı çalışıp, biraz adam olayım,
Kulluğumu yaşayıp, kul olarak kalayım,
Nefis senin karşında, «îmânımdır silâhım!»
Bu dünyada yolcuyuz, ukbâyadır yolumuz,
Gittiğimiz bu yolda, ayrı ayrı rolümüz,
«Yolcu yolunda gerek» diye söyler dilimiz,
Dönüşü yok bu yolda, «çaresiz bir seyyahım!»
Heder etme ömrünü, nefsim «zevk u safayla»
Îmar edip gönlünü, pişir «cevr u cefayla»
Ârif gibi her ânı, yaşa «dosta vefayla»
Dostla huzur bulacak, benim «gönül dergâhım!»
4 Şubat 2019