(K)ALEMLERİN SANCISI
M. Nihat MALKOÇ mnm61mnm@hotmail.com
-15 Temmuz şehidlerine rahmet ve hürmetle-
Hâbil’e nefret kustu, diş biledi Kābiller,
Okçular Tepesi’nde şölen vardı o gece.
Çağın Ebrehe’sini taşladı ebâbiller,
Hançeremin ucuna saplandı iki hece.
Nemrut’un ateşinde güle dönüştü küller…
O gece helâlleşti evlât, baba ve ana,
Bayrağın gölgesinde binler olduk birlerle.
Akrep zehir akıttı; kadrana, yelkovana…
O alev yağmurunda çoğaldık tekbirlerle.
Hilâlin şavkı düştü, Boğaziçi’nde kana…
Kan sızınca toprağa, gönderdeki al olduk,
Gamze içine çekti, kirpiklerdeki nemi.
Etmedik kula kulluk, Yaradan’a kul olduk,
Mazlumların gözyaşı harladı cehennemi.
Meyve verdik o gece, köke lâyık dal olduk…
O gece can evini bir akkor yaktı sanki,
Hayrı muştuluyordu âlemlerin sancısı.
O gece yücelerden bir çift göz baktı sanki,
Destanlara gebeydi kalemlerin sancısı.
O gece âsumandan yıldızlar aktı sanki…
Kökü kuruyasıca hâin plânlar kurdu,
Yiğitler yola düştü, kutlu bir akın oldu.
Gözü pek serdengeçti, tankın önünde durdu,
O gece yakın uzak, uzaklar yakın oldu.
Ölümü öldürenler, korudu aziz yurdu…
O gecede baykuşlar, yurdumuza dadandı,
Alevlere atıldık, temmuzun sıcağında.
Bundan ötesi yoktu, söz konusu vatandı,
Millet tek yürek oldu, yurdun dört bucağında.
Vatan, millet ve bayrak yüreklerde atandı…
Ömer HALİSDEMİR’im zâlime kurşun sıktı,
Verdik omuz omuza, geçilmez bir sur olduk.
Fatih’in torunları zulmün bendini yıktı,
Şehâdete yürüdük; volkan olduk, kor olduk.
Dağıldı karanlıklar, geceden fecir çıktı…