ATLARA YOL ALIŞMASIN

Paylaş;

Facebook

Twitter

Pinterest

M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com

Hakk’ın men ettiği; yalan,
Söyleme dil alışmasın.
Girip bahçe bağı talan,
Eyleme dal alışmasın.

Eğil kulak ver merâma,
Senden saklıyı arama,
Helâl dururken harama;
Uzatma el alışmasın.

Sakın, meyletme şirrete,
Düşmesin gölgen sîrete,
Alnından öpüp nefrete;
Sarılma kol alışmasın.

Cenkte ürküp yalpalayan,
Okçusunu tepeleyen,
Nalı düşmüş topallayan;
Atlara yol alışmasın.

Yenilmeden aşk yeise,
Görülmez ışık beise,
Sonunda vuslat yok ise;
Bülbüle gül alışmasın.

Yalnızlığın tokluğuna,
Hüzünlü gün çokluğuna,
Sevdiceğin yokluğuna,
Acele gel alışmasın.