NEF‘Î’YE NAZÎRE* GAZEL
Harun ÖĞMÜŞ harunogmus@gmail.com
Salınsan şöyle bir serv-i hırâmân olduğun görsek…
Cemâlin üzre döksen zülfü reyhân olduğun görsek…
Nikābın indirip Firdevs’ten bir parça göstersen,
Lebinden bâde sunsan derde dermân olduğun görsek…
O nâzik gonca gül gül açsa, handân olsa gülşende,
Onun şevkiyle etrâf inci-mercân olduğun görsek…
Bütün esrârı ifşâ etse şîrin sözlerin, cânâ,
Çıkan her harf o gāib ağza burhân olduğun görsek…
Benimçün; «Has kulum sensin!» desen mecliste bir kerre,
Teessürden rakîbin yerle yeksân olduğun görsek…
Hakîkat keşf olup her şey tamâmen çıksa meydâna,
Sebep her derde aslen kahpe devrân olduğun görsek…
Güzeller son verip nâza, gönüller kansa hep hazza,
Elemler, dertler bir lâhza, bir ân olduğun görsek…
Geçip Vâmık’la Azrâ’dan; unutsak Kays’ı, Leylâ’yı,
Bu Hârûn’un senin aşkınla destân olduğun görsek…
______________
* Ancak Nef‘î’nin gazelinin redifi «görsem» şeklinde mim harfiyledir.
vezni: mefâîlün / mefâîlün / mefâîlün / mefâîlün