DÖRTLÜKLER
ECRÎ (Huzeyfe YÜKSEL)
GÜLDE MUHABBET
Diken yüklü dallarda bir gül açar,
Düşünmez dikenden gelen zahmeti.
Tevekkül edip hoş ıtırlar saçar,
Ganîmet bilir hüznü, her mihneti.
TOPRAĞI TEFEKKÜR
Cömert hâli bir başkadır toprağın,
O renk renk çiçekler veren fabrika.
Zarif lâlenin, sümbülün, zambağın…
Açan her gülün seyri, bir hârika!
KİBİRLENME!
Yukardan sakın bakma insanlara,
Kibirlenme fânî bu dünyâda sen.
Sarılsan da şöhretli kaftanlara,
Kefendir kabir vakti tek elbisen.
vezni: fe’ûlün / fe’ûlün / fe’ûlün / fe’ûl