BİZİM İSTANBUL!..
Servet YÜKSEL servety@t-online.de
Eyüp’te sürur kaplar, sevdiğin gönülleri,
Üsküdar zikre dalmış, ötüşür bülbülleri,
Erenköy’de koklarsın; lâleleri, gülleri;
Boğaz’ın sularında saçını çözen şehir…
Yıldızlarla el ele mehtapta gezen şehir…
Bizim İstanbul…
Bizim İstanbul…
Hayalin en güzeli gözlerinde Fatih’in,
Zulmün çağı kapanmış, sözlerinde Fatih’in,
Adım adım atının izlerinde Fatih’in;
Efendim’in müjdesi yedi tepeli şehir…
Kubbeleri kondursun Sinan’ın eli şehir…
Bizim İstanbul…
Bizim İstanbul…
Sohbet; çınar altında, minare gölgesinde,
Zaman huzûra durur, hâfızların sesinde,
Renklerin âhengi var tarihin nefesinde;
Gün batarken bir kızıl nûra bürünen şehir…
Herkesin aynasında başka görünen şehir…
Bizim İstanbul…
Bizim İstanbul…
Ufkuna düşen sûret, zevk-i selîme hasret,
Duygular incelmeye, nevâ telime hasret,
Sokakların havası anadilime hasret;
Şaire ilham verip, münzevî kılan şehir…
Büyüdükçe üstüme çöken, yıkılan şehir…
Bizim İstanbul…
Bizim İstanbul…
Bilirim, unutulmaz nice âdemler geçmiş,
Destanımız, türkümüz pek şanlı demler geçmiş,
Kıtalar arasında göçler, elemler geçmiş;
Asırlar boyu gamın, hüznün tanığı şehir…
Garip kalmış insanın sessiz çığlığı şehir…
Bizim İstanbul…
Bizim İstanbul…
Taçlanan Çamlıca’dan seyret gerdanlıkları,
Ahlâk âbiden olsun, artsın hayranlıkları,
Yırtmalısın, rûhunu boğan karanlıkları;
Ayasofya’ya bakıp, ızdırap duyan şehir…
Doğudan essin rüzgâr, gafletten uyan şehir…
Bizim İstanbul…
Bizim İstanbul…
Kaderin sandığında emânetler sendedir,
Ah! Esrarlı sevdâlar, saâdetler sendedir,
Her sanatın kalbine seyahatler sendedir;
Hattın, ebrûnun, aşkın… meşk edildiği şehir…
Dünyanın kıskandığı «sultan» bildiği şehir…
Bizim İstanbul…
Bizim İstanbul…