BENDE BÖYLE YARALAR VAR!..
Abdullah GÜLCEMAL abdullah_gulcemal@hotmail.com
Yavruları daha küçük,
Yuvadadır kuş yarası!..
Hava soğuk, kapı açık,
Pencerede kış yarası!..
Konuşur kabirle beşik,
Sükut etmiş dinler eşik…
Akşam sabah delik deşik;
Uykularım düş yarası!..
Arıtmak için özümü,
Söylerken süzdüm sözümü…
Kör etti iki gözümü;
Üstündeki kaş yarası!..
Tutamam koşan gölgemi,
Yoruldum yordum bölgemi…
Okudum kimlik belgemi;
Üzerinde yaş yarası!..
Geri gelmiyor ki giden…
Söyle bana söyle neden?
Türâb olur yarın beden;
Bir «mış» ile «muş» yarası!..
«Dost» sandığım niceleri,
Yolum kesti geceleri…
Taşa tuttu cüceleri;
Her tarafım taş yarası!..
Düştüm gülerek baktılar,
Törenle kına yaktılar…
Böğrüme hançer soktular;
Bağrım bıçak, şiş yarası!..
Kimisi basit kesirdi,
Kimi koltuğa esirdi…
Öpeyim derken ısırdı;
Elim, yüzüm diş yarası!..
İniltimi duyan anam!
Gözyaşıyla yuyan anam!
Rabbim verme, dayanamam;
Evlât ile eş yarası!..
4 Mayıs 2020