«TEVHÎDE GEL!» DEDİLER

Bekir İsmet ÇİÇEK bekirismetcicek@gmail.com

Cümle dostlar, enbiyâ ve erenler;
«Tevhîde gel! Tevhîde gel!» dediler.
Sır ve hikmet deryâsına girenler,
«Tevhîde gel! Tevhîde gel!» dediler.

Candan deyip; «Lâ ilâhe illâllah!»
Tasdik eyle, asla başka yok ilâh,
Bil ki O’dur âlemlerde Şehinşah;
Olmaz O’na misil, bedel dediler.
«Tevhîde gel! Tevhîde gel!» dediler.

Allah birdir; yok ortağı, şeriki,
Küfre girer kim ki derse; «Üç, iki…»
Hepsi mahlûk, öteki ve beriki
Ancak O var; ebed, ezel dediler.
«Tevhîde gel! Tevhîde gel!» dediler.

Ne doğurmuş ne doğmuştur O Rahmân,
Baba oğul iftirası bir bühtan!
Mahlûkāta hiç benzemez Hak Sübhan;
İdrâk üstü Zât-ı ekmel dediler.
«Tevhîde gel! Tevhîde gel!» dediler.

Tevhidde hiç tahammül yok ortağa,
Üstün sevgi Hak sevgisi, müştağa,
Gayra sevgi benzer dipsiz batağa;
Atamasın gönle çengel, dediler.
«Tevhîde gel! Tevhîde gel!» dediler.

Vahdete er kalma sakın kesrette,
Kavuşamaz kalırsın hep hasrette,
Ona yönel ibâdette, nusrette;
Sabit kalsın orda pergel, dediler.
«Tevhîde gel! Tevhîde gel!» dediler.

Helâk olur O’ndan gayri ne varsa,
Kimsede yok, biri bekā ararsa,
İkrar edin, her kim size sorarsa;
Ölmez diri O, «Lem yezel» dediler.
«Tevhîde gel! Tevhîde gel!» dediler.

Ne istersen O’ndan iste ey mü’min,
O’na dayan, O’na güven, ol emin,
Her isteği ancak eder O temin;
Başkasından ister echel, dediler.
«Tevhîde gel! Tevhîde gel!» dediler.

Kalbi koru, mâsivâdan gözün yum!
Ne umarsan, Samed O’dur O’ndan um!
O’ndan uman olmamıştır hiç mahrum;
İhsânına yoktur engel, dediler.
«Tevhîde gel! Tevhîde gel!» dediler.

Bu âlemde şirk üzere kim durur,
Kuşlar kapar onu, rüzgâr savurur,
Çölleşerek hayat pörsür ve kurur;
Müşriklerin yeri esfel, dediler.
«Tevhîde gel! Tevhîde gel!» dediler.