SON YOLCULUK…
CELİL (Halil GÖKKAYA) halilgokkaya@gmail.com
Bizi çeken bir ummâna,
Gidiyoruz oluk oluk.
Vedâ edeceğiz câna,
Sönmüş gözler, benzin soluk;
Son yolculuk, son yolculuk…
Bazan tatlı, bazan tuzlu,
Bazan sıcak, bazan buzlu,
Yüzüyorken sakin-hızlı,
Denizden habersiz balık;
Son yolculuk, son yolculuk…
İbâdetle nefsin solsun,
Yüreğine Allah dolsun,
Göçme ânı, vuslat olsun,
Bakmayalım alık alık;
Son yolculuk, son yolculuk…
Hakk’a ermek gerçek düğün,
Fırsat var, son vakte değin,
Bu dünyadan götürdüğün,
Bir beyaz bez, tek tip kılık;
Son yolculuk, son yolculuk…
Düşme tek rızık derdine,
Kendini birazcık sına!
Dönüp baktın mı ardına?
Hâtıralar, izler silik;
Son yolculuk, son yolculuk…
Pas tutarsa kılıç kında,
Mikrop çoğalırsa kanda,
Nice derviş dergâhında,
Boş söze verilmez salık;
Son yolculuk, son yolculuk…
Celil, aldatmasın amel,
Her yolcuya sallanmaz el!
Kapını çalınca ecel,
Fayda etmez, sultan, melik;
Son yolculuk, son yolculuk…