DÜNYA
Bekir İsmet ÇİÇEK bekirismetcicek@gmail.com
Yalancısın sen ey dünya!
Yalan, iyi günün yalan.
Mâhiyetin sanki rüya,
Yalan sonun, önün yalan.
Hak katında yok kıymetin,
Sihrin ve efsûnun çetin,
Hata başı muhabbetin;
Yalan şöhret, ünün yalan.
Aldatırsın sevenini,
Yıpratıp da bedenini,
Giydirirsin kefenini;
Yalan olur, dünün yalan.
Hayat oyun dünya sahne,
Eskilerden kalma köhne,
Oyunda ki köle, şah ne;
Yalan üstün, düşkün yalan.
Hizmetçini çok yorarsın,
Toza, toprağa kararsın,
Bin bir meşgale sararsın;
Yalan va‘din, bütün yalan.
Fazla uzun sürmez neşen,
Gelir peşinden endişen,
Bahar geçer, solar gülşen;
Yalan dernek, düğün yalan.
Mülkler devre, mal emânet,
Mevkî, makam, hâl emânet,
Endam, kisve, şal emânet;
Yalan mesken, meskûn yalan.
Hakkında buyurup Rahmân,
Der: «Küllü men aleyhâ fân»
Etmeli ahrete harman;
Yalan fâni, ürün yalan.
Yeşilliğe benzer ömrün,
Yağmur yağar, verir sürgün,
Bir gün büyür, kurur bir gün;
Yalan filiz, sürgün yalan.