HOYRAT, MÂNİ TARZI KIT‘ALAR MURSÎ

TÂLÎ (Mustafa Asım KÜÇÜKAŞCI)

Ey gerçek tahsîl eri!
Kalk ve yürü ileri,
Doldur şu kürsîleri,
Ve sustur sinsileri!
Yedirme hiç kurtlara,
Muhammed Mursîleri…

GÜLÜN ÖMRÜ

Gören; «Ne hoş çiçek!» dedi,
Kızardı gül yavaş yavaş…
«Bekā cihanda yok!» dedi,
Sarardı gül yavaş yavaş…

«BİR»DE ERİ…

Can mülkü «Bir»den gelir…
Ecel ki birden gelir…
Eriyip Vâhid’e var;
Hüsran, kibirden gelir…

DİŞ!

Öfke zararla eser,
Fâcia ondan eser.
«Kimseye diş bileme;
Senin dilini keser…»

ANIZ

Çiftçi kardeş, yakma anız!
Câiz mi hiç can yakmanız?
Yakar mıydınız orada;
Olsa yavrunuz, ananız?..

DOĞUM GÜNÜ

Ey âhiret tohumu,
Ne kutlarsın doğumu?
Ömür dediğin ne ki,
Doğum pastası, mumu…

HUZURDA(N) ÇALMASIN!

Huzur ver câmimize,
Sen etme telef onu,
Ya sustur al sessize;
Ya kapat telefonu!..

AROMA

Koku var, tat var ama…
Zevk ve lezzet arama…
Sahte cennet bu cihan;
Sırf esans, sırf aroma…

KIZIM!..

Kızım, sen bir değersin,
Örtünle çok şekersin,
Sakın örtüsüz kalma;
Sinekleri çekersin!