GİDİŞ UÇURUM
Hadi ÖNAL hadional23@gmail.com
Fitne, tezgâh kurmuş küfür dokuyor;
Tutulmuş akıllar; idrak çıkmazda.
Hırs, mantığa hâkim, öfke kokuyor;
Gidiş didiş değil, ayna aymazda.
Fazîlet baş eğmiş, çan durağında;
Gerçek kıvranıyor, yal batağında;
Tanımsız zamanın fay atağında;
Maskeler telâşlı, benler ifrazda.
Kınalı kuzuya dar gelir beşik;
Sevda gelgitlerde aşınmış eşik,
Atışlar hileli; sur delik deşik,
İnsaf hüküm giymiş, iz‘an infazda.
Deniz dalgasında sevda hiçliği,
Ahlâk sukutunda nefis açlığı,
Tükenecek elbet zaman harçlığı;
Mazlum sükût eder, zâlim marazda.
Eyvahlar ahlara karışır olmuş,
Küfür kötülükle yarışır olmuş,
Ateş toprak ile barışır olmuş;
Akıl sahipleri Hakk’a niyazda.
Sazlar değişik de beste tek, hüzzam,
Nakış isyanlarda, vehimlere zam,
İnişte insanlık, inişte nizam;
Üşüyor adâlet sırlı ayazda,
«N’olacak?» demeyin, oldu olacak;
Boylandı çalılar, saklandı nacak.
Baykuşlar alçaldı, dala konacak;
Edeplide; «Yâ Hû!» Edepsiz cazda.
Yalan çeşitlenmiş, riyâ üç boğum;
Kılcal damarlara yerleşmiş kurum,
Gidiş hiç hoş değil, sonu uçurum;
Kurtuluş vahdette vahdet ibrazda.
31 Ocak 2018, Elazığ