EDEPNÂME
Hamdî (Mehmet YALAR) yalarm@hotmail.com
Edeptir ki müeddeb eylemiştir nev-‘i insânı,
Edeptir ki mukarreb eylemiştir ehl-i îmânı.
Edep dergâh-ı Hak’ta rütbe-i insân-ı kâmildir,
Edep ilm-i hakîkatte verir ervâha irfânı.
Edeptir âlem-i mânâda fikr u zikre ser-çeşme,
Düşün ki ehl-i hâlden eyledi Kıtmîr-i hayvânı.
Edepten bî nasîb olmak cehâlet ehlinin hâli,
Edepsizlik peşîman eyledi İblîs-i şeytânı.
Edep nîşâne-i irfan edeple bulunur cânan,
Edep bir pâre-i beyt-i nübüvvet kıldı Selmân’ı.
Edep yoldur makām-ı ısmete vâsıl olanlar çün,
Edep Yûsuf için vâlây-i izzet kıldı zindânı.
Bütün kevnin nizâmâtı edeple yeknesak olmuş,
Edeptir ayıran yekdîgerinden hakk u butlânı.
Edep bir tâc-ı haşmettir kılar insânı ser-efraz,
Halîlullâh’a i‘câz oldu gülzar kıldı nîrânı.
Edep deryâ-ı rahmettir Hudâ’nın lutf u ihsânı,
İlâhî! Sen müeddeb eyle şu Hamdiyy-i nâdânı.
vezni: mefâîlün / mefâîlün / mefâîlün / mefâîlün