TÖRPÜLENDİKÇE ÖMÜR,
DARASI DÜŞER CÂNIN
ŞAİR : Hayrettin DURMUŞ hayrettindurmus@gmail.com
Törpülendikçe ömür, darası düşer cânın.
Öbeklendikçe acı, yarası pişer cânın.
Ehlîleştiremezsen emel küheylânını,
Nal sesleri peşinde, âvâre koşar cânın.
Mesafeler vız gelir bineğin Burak ise,
Yıldızlarla yarışır, gökleri aşar cânın.
Süleyman’ın tahtında uçan halıya binsen,
Dinlemez seni rüzgâr, korkudan şaşar cânın.
İster hümâ, turna ol; ister uç kartal gibi,
Kırılınca kanadın, çukurlar eşer cânın.
-Çeviklikte benimle yarışacak yok- deme!
Karıncanın önünde, dağ gibi şişer cânın.
Eskise de elbisen, kalırsa rûhun diri,
Varsın çürüsün tenin, ebedî yaşar cânın.