EMSALSİZ VUSLAT
ŞAİR : NİYAZKÂR (Köksal CENGİZ) niyazkar@gmail.com
Rabbim dayanmaya, Sen güç ver bana!
Zalime, zorbaya karşı durayım!
Perperişan etme beni yabana!
Menzili mübârek düşler kurayım,
Nefsin dümenini Hakk’a kırayım!..
Bitsin artık çile, bitsin bu keder!
Mânâsız hicranlar, gönlü mahveder.
Şu ömrü beyhûde eyledik heder…
Bir nebzecik sevdiğini göreyim,
Bir ömür uğruna canım vereyim…
Sayılı nefesler bitiverirse,
Ecel ensemizden tutuverirse,
Şu zaman dehlizi yutuverirse;
Kul olup secdene yüzüm süreyim,
Yıllardır aşkından feryat yüreğim…
Hileli hesapla artar zararım,
Batan günde mâzîmizi ararım,
Artık sabretmeye yoktur kararım;
Ruhsat ver ki, zaferlere ereyim,
Muhabbetle nice güller dereyim…
Devir mi değişmiş, insanlık bir hoş!
Süflî arzulardan yürekler nâhoş,
Niyazkâr sevdanla ezelden sarhoş;
Hicranın nârıyla yansın sarayım,
O emsalsiz vuslatına varayım!..