PEYGAMBERİM’İN İZİNDEYİM
ŞAİR : Ali AĞIR aliagir70@gmail.com
Ekranda niceleri; «Bize Kur’ân yeter!» der.
Sünneti ve hadîsi yok sayar, inkâr eder.
Sanmayın bu yalnızca bugünün meselesi,
O müsteşrik gürûhun kaç asırlık hamlesi.
Maksat bu yüce, güzel dînin özünü bozmak,
Sonra da şu ümmeti parçalamaktır ancak.
Şüpheyle bulandırıp insanların aklını,
Fitneyle başlatmaktır bu toplumda yangını…
Kur’ân ve Sünnet, dînin iki ana kaynağı,
İkisi de dosdoğru yolumuzun ışığı.
İkisi de bizlere Rasûl’ün emâneti,
İkisiyle bulur kul; huzuru, saâdeti…
İki kanat gerekir, tek kanatla uçulmaz!
«Biri yeter!» diyerek diğerinden geçilmez.
Peygambersiz İslâm mı, bu nasıl bir tasavvur?
Sünnetleri yok sayan hiç müslüman mı olur?
Yaratan kitâbında şöyle buyrulur bize:
«Neyi verdiyse onu alın, Peygamber size,
Neyi yasakladıysa ondan sakının artık…»1
Bunu reddedenlerin dünyası kapkaranlık…
«O’nun sözü vahiydir, hevâsından konuşmaz.»2
Rabbin âyetine kim edebilir itiraz?
Habîbi’ne ittibâ, Allâh’a itaattir,
Bu ilâhî bir emir, îmânî hakikattir.
Rasûlü’ne itiraz, Gönderen’e isyandır,
Çünkü O, yaşayan ve yürüyen bir Kur’ân’dır.
Hangi maldan, kaçta kaç, kime verilir zekât?
Namaz nasıl kılınır, kaç vakit, kaçar rekât?
Orucu bozan şeyler, bozmayanlar nelerdir?
Temizlikte ölçü ne, öğreten Peygamber’dir.
Gece-gündüz demeden katlandı her zahmete,
Tatbik etti her dâim, örnek oldu ümmete.
Sünnetle şekillendi, helâller ve haramlar,
Böyle geldi, gidecek tâ kıyamete kadar…
Bir inanç işidir bu, şüphe götürmez îman…
Rab olarak Allah’tan, din olarak İslâm’dan,
Peygamber olarak da Son Rasûl’den râzıyım,
O’nsuz olan her şeyden, olmasın benim payım…
Kim ne derse desin, ben nefsime hiç tapmam,
Sevgili’nin yolundan, izinden asla sapmam.
____________________________
1 el-Haşr, 7.
2 en-Necm, 3-4.
5 Mart 2016, Güneysınır-Konya