ZAMÂNE İNSANI YALNIZDIR, YALNIZ…
ŞAİR : VAROĞLU (Mehmet Ali VAR) varoglu5@gmail.com
Sokağı doldurmuş âvâre güruh,
Zamâne insanı yalnızdır, yalnız…
Kalmamış garibi sarmalayan ruh,
Zamâne insanı yalnızdır, yalnız…
Farklı odalara hapsetmiş ekran,
Toplumdan koparıp çektirir hüsran,
Kalpleri yakıyor bir acı buhran,
Zamâne insanı yalnızdır, yalnız…
İslâm, kulu kula etmişken zimmet,
Sahipsiz mü’minler yaşıyor zillet,
Ümmet yine bekler şefkat, merhamet,
Zamâne insanı yalnızdır, yalnız…
Dîniyle nefsine sıkışıp kalmış,
Varlık deryâsına tamahla dalmış,
Şeytana uymaktan bıkmış, bunalmış,
Zamâne insanı yalnızdır, yalnız…
Menfaat olmazsa vermiyor selâm,
Muhabbet tütmüyor ağızda kelâm,
Dosdoğru olmalı hayatta adam,
Zamâne insanı yalnızdır, yalnız…
Edeple girerek gerçek dergâha
Gönülden bağlanmaz yüce Allâh’a,
Ruhlar kavuşunca öncü ervâha,
Zamâne insanı yalnızdır, yalnız…
Gençlik istemiyor sıkıntı, çile,
Vaktini savurur boş esen yele,
Tembellikle varılır mı menzile?
Zamâne insanı yalnızdır, yalnız…
Varoğlu, dostunda arama kusur,
Sayısız hatalar bulunur mestur,
İnsan tadamaz tek başına huzur,
Zamâne insanı yalnızdır, yalnız…
17 Temmuz 2015, Vezirköprü