Efendim!
ŞAİR : Ali AĞIR aliagir70@gmail.com
Cehâlet devrinin ufkuna doğan,
Sonsuz bir nur çerağıydın Efendim!
Tüm karanlıkları nûruyla boğan,
Eşsiz ziyâ kaynağıydın Efendim!
İnsanlar şaşırmış, şirke dalmıştı,
Gönüller şefkatten uzak kalmıştı,
Eller Mevlâ’ya son kez açılmıştı;
Mazlumların dileğiydin Efendim!
Bedenler ezildi zulüm ağında,
Ruhlar zedelendi acı dağında,
Acımasızlığın o kor durağında;
Umutların şafağıydın Efendim!
Özlerde sinmişti o kutlu çağrın,
Zirvesindeydiler hepsi de sabrın,
Baskıdan bunalan inananların;
Sen tesellî konağıydın Efendim!
Kimi küçük yaşta kaldı bîçare,
Korudun, kolladın; oldun hep çare,
Yetim, boynu bükük, kimsesizlere;
Sanki ana kucağıydın Efendim!
Tesellî edecek yoksa da yerde,
Sen’i, bekleyenler vardı göklerde,
Burak’la başlayan sırlı seferde;
Yaratan’ın konuğuydun Efendim!
Hak, rahmet olarak Sen’i gönderdi,
Rahmetinden kâfir, mü’min her ferdi,
Hayvan, bitki bile nasiplenirdi;
Bir merhamet ırmağıydın Efendim!
Dindirdin gözlerden dökülen yaşı,
Bitirdin tüm düşmanlığı, savaşı,
Getirdin topluma huzur, barışı;
Saâdetin otağıydın Efendim!
Ashab, Sen’i, her şeyden çok severdi,
«Anam, babam Sana kurbandır!» derdi,
İstesen, canını fedâ ederdi;
Sevgilerin odağıydın Efendim!
Kalbin uyanıktı, her dâim zinde,
Gezerdi ilâhî aşk âleminde,
Vahyin o berrak ve nur ikliminde;
İlim, irfan ocağıydın Efendim!
Düzelttin yanlış her söz, davranışı,
İhânet, yalana açtın savaşı,
Hasmına, dostuna, Rabbine karşı;
Vefânın en has bağıydın Efendim!
Yüreğim yalnızca sevdana özel,
Beni bu hâlimle yoklasın ecel…
İnsanlığın; en güzel, en mükemmel,
Örneğisin, örneğiydin Efendim!
23 Ocak 2015