Çanakkale Bir Destandı
ŞAİR :Ali AĞIR aliagir70@gmail.com
Uzak değil, bir asır önce… Zor bir zamandı,
Vatanın ufukları, kararmış, toz-dumandı.
Savaşlardan yorulmuş, hırpalanmış bir millet,
Yokluk içinde yokluk… Ne çetin imtihandı.
Müttefikler anlaşıp bu ülkeyi paylaştı,
Gaye tarihe gömmek… Ne hâince plândı.
Boğazlar, maden, petrol… Ancak bir bahaneydi,
Hunhar Batı, İslâm’a ve Kur’ân’a düşmandı.
Üşüştü akbabalar, can çekişen «aslan»a,
Hasım üç-beş değildi, nerdeyse tüm cihandı.
Gurura kapıldılar, zaferden emindiler,
Lâkin hükmü verecek, ancak yüce Rahman’dı.
Mehmetçik, Hamza-Ömer misâli korkusuzdu,
Onu kuvvetli kılan göğsündeki îmandı.
«Allah!.. Allah!..» sesleri, inletti dağı-taşı,
Akınlarda neferler, patlayan bir volkandı.
Yaralandı, yılmadı, dönmeyi düşünmedi,
Bu fedâkâr hâline, düşman bile hayrandı.
Gözlerini kırpmadan, kendini siper etti,
«Toprak eğer uğrunda ölen varsa vatandı.»
Mehmetçik; zarif, asil, yiğit, nâzik, şefkatli…
Düşmanına her yönden, fark atan bir insandı.
Her yer insan cesedi… Gök, yer, ağaç, toprak kan,
Deniz kana boyandı, siperler kabristandı.
Hakk’ın rızâsı için şehâdete yükselen,
İki yüz elli binin, çoğu körpe fidandı.
Çiğnetmedi yurdunu, buna tarih şahitti,
Gazisi ve şehidi, ölümsüz kahramandı.
İnanan bir milletin sırtı yere gelir mi?
O mağrur haçlı için, sonuç yine hüsrandı.
Çanakkale silkiniş, bir şahlanış savaşı,
Unutulmaz bir zafer, muhteşem bir destandı.
7 Ocak 2015