KORKULARIM
ŞAİR : M. Faik GÜNGÖR m.f.g.023@hotmail.com
Günâhların alenî işlendiği şehirde,
Gölgesinden çekinen korkaklardan biriyim.
Kaynağı bilinmedik boz bulanık nehirde,
Avlanmaya çalışan bî-bahtlardan berîyim.
Yaşadığım bu andır, yarından habersizim.
Güneşe âşık gözüm, karanlıkta fersizim.
Bütün çabam, gayretim; doğruya çıksın izim.
Başım kopsa yutkunmam, Hak için söz eriyim.
Hüzün derelerinden geçmedikçe sefâ yok.
Muhabbetle damlayan gözyaşında cefâ yok.
Geç de olsa anladım ölümlüde vefâ yok.
Yenik düştüm zamana topal kaldım geriyim.
Korkularım harama ip dolayan hamaldan.
Zekâtla yıkanmayan, temizlenmeyen maldan.
Bir yolcuya, yorguna gölge olmayan daldan,
Savrulan yaprak gibi ölü renkli diriyim.
Endişem, mum sönmeden aldığım son nefesim.
Işıksız, penceresiz ne durumda kafesim.
Hangi suâle karşı tutulmaz çıkar sesim.
Bu zihin çilesiyle bir kemik, bir deriyim.