ATEŞE BANDIM ÖZÜMÜ!
ŞAİR : Servet YÜKSEL servety@t-online.de
Hak’tan aldım heybetimi, sözümü,
Bir dâvâ ki, aşkı şâha kaldırdık…
Ateşlere bandım kendi özümü,
Kıtaları, ummanlara daldırdık…
Hem yazıldı hem okundu kitabım,
Nakış nakış sevda taşım, ahşabım,
Bilinsin ki, gönüllere hitabım,
Şarktan, garba insanlığı oldurduk…
Nefse inat diğergâmdı hayatlar,
Tohum gibi saçılmıştı hayratlar,
Güzelliği tahsil etti sanatlar…
Uygarlıksa, zirveleri buldurduk…
İşte merhametin hilâl kaşları,
Unutmadık aç kurtları, kuşları…
İpeklere sardık yetim düşleri,
Şimdi irfan bahçemizi soldurduk…
Yokluğumda yaban fitne satıyor,
Gün umutla doğup, gamla batıyor,
Dört bir yanda hâlâ nabzım atıyor,
Zalimlere heyhat nefes aldırdık…
Yarınlara ayna tutar tarihim,
Gül açacak yine bahtım, talihim,
Yollarda mı alperenler, Fatih’im?..
Biz asırlık çilemizi doldurduk…