ARAP ŞİİRİNDEN TERCÜMELERLE CÂHİLİYYE HAYATINDAN KESİTLER -15-
ŞAİR : Harun ÖĞMÜŞ
Araplar, erkeklerin bazı işleri yapmasını onlara yakıştıramazlardı.
el-Hüzlûl bin Kâ‘b el-Anberî, konukları için el değirmeniyle
un öğütmesi sebebiyle karısı tarafından kınanınca efsânevî
Arap misafirperverliğini de gösteren aşağıdaki şiiri söylemiştir:
Diyordu bağrına vurmuş da hızla sağ elini:
Kocam mıdır şu değirmende katlayan belini?
Dedim: Yavaş bakalım, başka hasletim yok mu?
An, atlılarca sarıldıkta yapmış olduğumu!
Rakîbi katlederek sermedim mi yerlere ben?
Hem ön ve ardı kesen bir kılıç elindeyken…
Bütün ağırlığı harbin omuzlarımdaydı,
Şu el, ölümlerin altından az mı süt sağdı?
O an ki durdu aşîret, bütün muhâripler,
Atıldım ön safa ben kahramanca tuttum yer!
Behey kadın! Kasem olsun hayırsever babana,
Şerefle kul olurum kim misâfir olsa bana.
Çok övgü devşiririm böylelikle, kâr ederim,
Fakat savaşta da dünyâyı hasma dar ederim!
vezni: mefâilün / feilâtün / mefâilün / feilün
(fa‘lün)
Bkz. Harun ÖĞMÜŞ, Câhiliyye Döneminde Araplar -Câhiliyye Şiirine Göre İslâm Öncesi Arap Toplumu ve Kur’ân’ın Getirdiği Değişim- İstanbul, İz Yayıncılık, 2013, s. 187-188.