ARAP ŞİİRİNDEN TERCÜMELERLE CÂHİLİYYE HAYATINDAN KESİTLER -12-
Harun ÖĞMÜŞ
Araplar savaşta çok yararlıklarını gördükleri atlarına çok düşkündüler. Abîd bin Rebîa et-Temîmî’nin, atı Sikâb’ı almak isteyen Rum kralına* şu şiirle cevap verdiği nakledilir:
أبَيْتَ اللَّعْنَ! إنَّ سِـكَابَ عِلْقٌ نَــــفِيــــسٌ لاَ تُــعَــارُ وَلاَ تُـــبَـــاعُ
مُــــفَـــــدَّأة ٌ مُــــكَـــرَّمَـــــةٌ عَـــلَيْنــــَا يُـجَـاعُ لَهَا الْـعِـيَـالُ وَلاَ تُــجَـاعُ
سَــــلِـــيلَــةُ سَـابِـقَيْنِ تَنَــاجَلاَهَـــا إذَا نُــسِــبَــا يَــضُـمُّـهُـمَـا الْكُــرَاعُ
فَــلاَ تَــطْــمَــعْ أبَيْتَ اللَّعْنَ فِيهَا وَمَـــنْــعُــكَـهَـا بِـشَــيْئٍ يُـسْـتَـطَــاعُ
Sikâb’ı isteme benden, ödünç veya deme; «Sat!»
Asil, majeste o, kıymet biçilmeyen bir at!
Katımda pek yücedir, her şeyim fedâdır ona!
Çoluk-çocuk kalırız aç, o beslenir boyuna!
O, pek asil iki sür’atli attan olmuştur,
O atların soyu hep soylulukla dolmuştur.
Sakın, majeste, tamah etme zorla almak için!
Gücüm yeter sana çok râhat engel olmak için!**
_____________________
*Rivâyette böyle geçiyor olsa da Bizans İmparatoru’nun Arabistan çölündeki Temim’e
mensup bir bedevî ile karşılaşması güçtür. Burada kastedilen câhiliyye devrinde Suriye’nin güneyinde Bizans’a bağlı olarak hüküm süren Gassan krallarından biri vb. olabilir.
**Bkz. Harun ÖĞMÜŞ, Câhiliyye Döneminde Araplar -Câhiliyye Şiirine Göre İslâm Öncesi
Arap Toplumu ve Kur’ân’ın Getirdiği Değişim- İstanbul, İz Yayıncılık, 2013, s. 170-1.
vezni: mefâilün / feilâtün / mefâilün / feilün
(fa‘lün)